fbpx
Czekamy na twojego pupila !
BLOG

Glistnica (toksokaroza) u psów jest wywoływana przez glistę psią – Toxocara canis. Jest to często występujący pasożyt z grupy obleńców. Stadia inwazyjne są bardzo powszechne w środowisku, zwłaszcza w dużych hodowlach psów, w parkach, na osiedlach i terenach wiejskich. Glista psia może być niebezpieczna dla ludzi (zwłaszcza dzieci), dlatego bardzo ważna jest odpowiednia profilaktyka u naszych psów.

Występowanie

Badania wykazały, że 10-40% psów dorosłych oraz do 70% szczeniąt jest zarażonych glistami!
Często są to inwazje bezobjawowe, jednak zarażone psy okresowo wydalają z kałem jaja glist, zanieczyszczając nimi środowisko i narażając inne zwierzęta oraz ludzi na zarażenie.
Glisty mogą występować u dorosłych psów oraz szczeniąt. Szczenięta często ulegają zarażeniu jeszcze w czasie ciąży, kiedy postacie larwalne z tkanek matki przechodzą przez łożyska do płodów. Stąd konieczność pierwszego odrobaczania szczeniąt w 2-3 tygodniu życia (a nie jak uważają niektórzy dopiero w wieku 6-8 tygodni).

Objawy

Większość zarażonych psów nie wykazuje żadnych objawów choroby. Objawy najczęściej są obserwowane u silnie zarobaczonych szczeniąt. Może pojawić się kaszel, wyciek z nosa, biegunka, wymioty. Zarażone szczenięta często mają silnie rozdęty i bolesny brzuch, i są mniejsze od swoich zdrowych rówieśników, niechętnie się bawią. Glistnica rzadko prowadzi do śmierci, ale stwierdzono przypadki zejścia wskutek zatkania jelit przez kłęby glist oraz perforacji jelit.

glisty

Glisty wydalone przez 3-tygodniowe szczenięta.

Cykl rozwojowy glisty psiej

Aby dobrze zrozumieć niebezpieczeństwo, jakie niosą ze sobą glisty, należy poznać ich cykl rozwojowy.

  1. Jaja glist, przez które dochodzi do zarażenia są wydalane wraz z kałem do środowiska zewnętrznego.
  2. Jaja, aby były zdolne do zarażenia, muszą „dojrzeć”. Okres na to potrzebny zależy od pory roku i np. w lecie wynosi ok. 2-3 tygodni, a w zimie do kilku miesięcy. Takie „dojrzałe” jaja przeżywają w środowisku ok. 2 lat.
  3. Zarażenie następuje przez zjedzenie jaja, z którego następnie wylęga się larwa.
  4. Larwy przebijają ścianę jelita i wędrują do wątroby, a następnie do płuc.
  5. Z płuc część larw wraz z krwią przechodzi do różnych tkanek (m. in. mięśni) i tam pozostaje w postaci uśpionej nawet do kilku lat. Tak się dzieje głównie u psów dorosłych. U szczeniąt większość larw przedostaje się do płuc, skąd jest „odkaszliwana” i przełykana do przewodu pokarmowego. W jelitach cienkich larwy dojrzewają i następnie produkują jaja, które z kałem wydalane są na zewnątrz. Larwy, które pozostają w tkankach uaktywniają się w czasie ciąży (ok. 6 tydzień) i przez łożyska dostają się do płodów, oraz po urodzeniu szczeniąt do mleka matki.
  6. Dorosłe postacie glist zaczynają produkować jaja w ciągu kilku tygodni od osiedlenia się w jelitach. Szczenięta zaczynają wydalać jaja w wieku ok. 3 tygodni, maksymalna ilość wydalanych jaj przypada na 6-12 tydzień życia.

Jeżeli jajo zostaje zjedzone przez innego żywiciela niż pies (np. gryzonie lub ludzie), larwy z jelit przechodzą do tkanek i tam ulegają „uśpieniu”. Aktywacja ich następuje po zjedzeniu zainfekowanej tkanki przez psa.
U dzieci glistnica psia jest najczęściej rozpoznawana, gdy larwy atakują gałkę oczną i powodują miejscowe uszkodzenia oka.

Rozpoznanie

Należy z góry założyć, że każdy szczeniak jest zarażony glistą psią!
Potwierdzeniem rozpoznania jest badanie kału w kierunku pasożytów wewnętrznych i identyfikacja jaj glist. Należy jednak pamiętać, że pozytywny wynik świadczy o zarażeniu, a wynik negatywny wcale zarażenia nie wyklucza (możliwość wyników fałszywie dodatnich).

Leczenie

Na rynku jest dostępna szeroka gama różnych preparatów przeciwpasożyniczych, zarówno do podawania doustnego (tabletki, pasty lub zawiesiny), jak również w postaci spot-on, tzn. preparatu wylewanego na skórę. Każdego psa należy odrobaczać co najmniej dwa razy do roku, a w szczególnie zagrożonych okolicach nawet co 3-4 miesiące lub częściej.

Glistnica psia (Toxocara canis)

Profilaktyka

Odrobaczanie szczeniąt:
Pierwsze odrobaczanie należy przeprowadzić w wieku 2-3 tygodni, następne najlepiej co 2 tygodnie do osiągnięcia 8-12 tygodni, potem co 1-2 miesiące do ukończenia roku.

Odrobaczanie dorosłych psów:
Dorosłe psy odrobaczamy przynajmniej 2 razy do roku, najlepiej na wiosnę i w jesieni, jeżeli jest wskazanie to częściej. Suki przeznaczone do rozrodu dobrze jest odrobaczyć 3 tygodnie przed kryciem (tydzień po odrobaczaniu należy wykonać szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym, które pozwoli przekazać odpowiednią odporność szczeniętom). Jeżeli hodowca się „zagapi”, można odrobaczyć w drugiej połowie ciąży preparatami przeznaczonymi dla suk ciężarnych.

Autor: lek. wet. Maja Ingarden

Chcesz być na bieżąco informowany o nowych artykułach na blogu klinicznym? Śledź nas na facebook’owym fanpage!

therios_myslenice
+48 695 937 228
therios@therios.eu

Realizacja: