Chłoniak lub chłoniakomięsak jest chorobą nowotworową układu limfoidalnego, która pierwotnie atakuje węzły chłonne i/lub narządy wewnętrzne, takie jak wątroba i śledziona.
Występowanie
Choroba może wystąpić zarówno u psów, jak i u kotów.
Psy – pojawia się u zwierząt w średnim wieku i starszych. Może dotyczyć psów wielorasowych, jak i rasowych, szczególnie golden retrieverów, owczarków niemieckich, bokserów, pudli, bassetów, bernardynów i dobermanów.
Koty – u kotów nie stwierdzono skłonności rasowych. U kotów zakażonych wirusem białaczki kociej (serologicznie „dodatnich”) chłoniak pojawia się w wieku 3-5 lat, natomiast u zwierząt wolnych od białaczki (serologicznie „ujemnych”) – w wieku 7-10 lat.
Chłoniak – przyczyny
- wirusowa – chłoniak białaczko-pochodny – występuje u kotów zakażonych wirusem białaczki
- genetyczna
- karcinogeny – pewne czynniki chemiczne, fizyczne i wirusowe mogą wpływać na wystąpienie chłoniaka
Klasyfikacja
Postać chłoniaka w zależności od umiejscowienia:
- Rozsiana (wieloogniskowa). Najczęściej spotykana forma u psów. Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych. Pozostałe objawy są niespecyficzne – brak apetytu, spadek masy ciała, zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, apatia. Często stwierdza się powiększenie wątroby i śledziony.
- Pokarmowa. Objawy – wymioty, biegunka, spadek masy ciała, apatia.
- Śródpiersiowa. Objawy ze strony układu oddechowego, obrzęki obwodowych części ciała. U 40-50% psów występuje jednocześnie hiperkalcemia (nadmiar wapnia we krwi). Inne możliwe objawy to zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, brak apetytu, osłabienie.
- Skórna. Pojedyncze lub liczne zmiany skórne, mogą przypominać inne choroby skóry – np. łojotok, pęcherzycę lub ropne zapalenie skóry. Początkowo wyglądają jak swędzące wypryski, stopniowo zaczynają przybierać formę guzów. U 50% zwierząt występuje świąd.
- Zewnątrzwęzłowa. Może dotyczyć oczu, centralnego układu nerwowego, kości, serca, nerek, pęcherza moczowego, jamy nosowej.
Klasyfikacja według WHO (Światowa Organizacja Zdrowia)
Stopień I – Zmiany dotyczą pojedynczego węzła chłonnego lub tkanki limfoidalnej jednego narządu
Stopień II – Zmiany dotyczą wielu węzłów chłonnych w jednej okolicy
Stopień III – Uogólnione zajęcie węzłów chłonnych
Stopień IV – Zajęcie wątroby i/lub śledziony
Stopień V – Widoczne zmiany we krwi, zaatakowanie szpiku kostnego i/lub innych narządów wewnętrznych
Chłoniak – rozpoznanie
Rozpoznanie chłoniaka opiera się na dokładnym wywiadzie i badaniu klinicznym oraz badaniach dodatkowych, takich jak badanie krwi, badanie histopatologiczne węzła chłonnego, badanie szpiku kostnego oraz badania obrazowe (RTG, USG).
- badanie kliniczne – ze szczególnym uwzględnieniem węzłów chłonnych, błon śluzowych i oczu
- badanie krwi – morfologia – we krwi widoczne są często niedojrzałe limfocyty i metarubricyty, możliwe są niedobory płytek krwi, erytrocytów i granulocytów kwasochłonnych
- badanie krwi – biochemia – u psów z chłoniakiem bardzo często wzrasta poziom wapnia we krwi (zwłaszcza przy postaci śródpiersiowej). Pozostałe parametry wskazują na zaatakowane narządy.
- badanie serologiczne – u kotów – w kierunku białaczki kociej i zespołu niedoboru odporności
- badanie szpiku kostnego – nacieki nowotworowo zmienionych limfocytów
- RTG i USG – są pomocne w ustaleniu stadium chłoniaka i wskazują na zaatakowane narządy
- badanie histopatologiczne!!! – daje ostateczne potwierdzenie rozpoznania. W Przychodni Weterynaryjnej THERIOS do badania pobierany jest cały węzeł chłonny.
Leczenie chłoniaka
Chłoniak jest nowotworem podatnym na chemioterapię. Leczenie ma na celu poprawę komfortu zwierzęcia oraz uzyskanie jak najdłuższego czasu remisji (wycofania się objawów) i wydłużenia życia. Nieleczone psy i koty z chłoniako-mięsakiem przeżywaja średnio 4-6 tygodni, podczas gdy u 75-90% leczonych psów i kotów objawy prawie całkowicie się wycofują i zwierzęta żyją w dobrym stanie nawet 6-12 miesięcy. Chłoniak jest nieuleczalny, jednak leczenie prowadzi często do całkowitego wycofania się objawów i przedłużenia życia pacjenta o wiele miesięcy.
Znanych jest wiele schematów leczenia chłoniaków, różnią się one składem podawanych leków oraz częstotliwością i drogą podawania. O doborze odpowiedniego schematu decyduje kilka czynników:
- Koszty leczenia – chemioterapia łącznie z dodatkowymi czynnościami jej towarzyszącymi (katetery dożylne, kontrolne badania krwi itp.) jest kosztowna. A im nowocześniejsze schematy leczenia, prowadzące do dłuższej remisji, tym koszty leków są większe.
- Czas – bardziej rozbudowane schematy leczenia wymagają od opiekuna zwierzęcia większego nakładu czasu.
- Objawy uboczne – już pierwsze badania mogą wykluczyć stosowanie jednych leków, a wskazywać na inne. Leki stosowane w terapii nowotworów mogą działać toksycznie na niektóre narządy, jednak korzyści z ich stosowania przewyższają znacznie ryzyko. Często złożone programy lecznicze niosą większe ryzyko działań ubocznych, ale też dają dłuższą remisję.
- Doświadczenie lekarza prowadzącego – podawanie dożylne leków cytostatycznych wymaga dużej wprawy (duża toksyczność nawet po kontakcie miejscowym!), ważne jest doświadczenie lekarza w prowadzeniu pacjentów z chłoniakiem.
Autor: lek. wet. Maja Ingarden
Chcesz być na bieżąco informowany o nowych artykułach na blogu klinicznym? Śledź nas na facebook’owym fanpage!