Patogeneza

Do zakażenia może dojść drogą pokarmową lub kropelkową. Wirus początkowo namnaża się w migdałkach i węzłach chłonnych, a następnie z krwią dostaje się do komórek wątroby i śródbłonka naczyń krwionośnych.

Po wyleczeniu zwierzęta mogą rozsiewać wirusa z moczem nawet przez 6-9 miesięcy.

Choroba Rubartha – objawy

Rozróżniamy kilka postaci choroby Rubartha – nadostrą, ostrą i przewlekłą, a także postać oczną.

• Postać nadostra
  Występuje przeważnie u młodych, nieszczepionych psów. Dochodzi tu do nagłej śmierci zwierzęcia, stąd często choroba jest nierozpoznana, a właściciel podejrzewa zatrucie lub wypadek
• Postać ostra
  Trwa 5-7 dni. Występuje gorączka (39,5-41°C), wymioty, biegunka, bolesność jamy brzusznej, możliwe jest zapalenie gardła i migdałków, powiększenie węzłów chłonnych, kaszel, wybroczyny i wylewy krwawe, a przy znacznym uszkodzeniu wątroby również objawy nerwowe.
• Postać przewlekła = przewlekle aktywne zapalenie wątroby
  Występuje u psów posiadających częściową odporność. Może prowadzić do długotrwałej, łagodnej infekcji, której wynikiem może być zwłóknienie wątroby.
• Postać oczna
  Może towarzyszyć postaci ostrej lub wystąpić na etapie zdrowienia. Widoczny jest obrzęk rogówki, która staje się zmętniała i szaro-niebieska (stąd nazwa „choroba niebieskiego oka”) oraz zapalenie błony naczyniowej oka.

Chorobie Rubartha towarzyszą często zaburzenia krzepnięcia (związane z zapaleniem wątroby) oraz zapalenie nerek.

Rozpoznanie

Podejrzewać zakaźne zapalenie wątroby możemy u każdego nieszczepionego młodego psa, u którego wystąpi gorączka oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Lekarz weterynarii może wykonać badania krwi (morfologia, badania biochemiczne) i moczu, które mogą pomóc w ustaleniu diagnozy. Potwierdzeniem mogłyby być badania serologiczne, które jednak bardzo rzadko są wykonywane w lecznicach weterynaryjnych.

Choroba Rubartha – leczenie i profilaktyka

Leczenie polega na łagodzeniu objawów choroby, zapobieganiu wtórnym infekcjom oraz ułatwieniu regeneracji chorych narządów. Bardzo ważne jest odpowiednie nawodnienie chorego zwierzęcia, podawane są antybiotyki (w celu zapobiegania wtórnym zakażeniom bakteryjnym), leki osłaniające wątrobę, jeżeli trzeba – także leki przeciwwymiotne, przeciwbiegunkowe lub przeciwbólowe. Czasem, w przypadku zaburzeń krzepnięcia, potrzebne jest przetoczenie osocza krwi.

Możliwe jest zapobieganie chorobie Rubartha poprzez stosowanie regularnych szczepień ochronnych. Pierwsze szczepienie należy wykonać w 8-10 tygodniu życia, a drugie w 3-4 tygodnie później. Najczęściej stosowane są szczepionki złożone, w których skład wchodzą też inne choroby (nosówka, parwowiroza, kaszel kenelowy, leptospiroza i koronawiroza).

Rokowanie

W przypadkach nadostrych śmiertelność sięga 100%. U młodych nieszczepionych psów przy postaci ostrej ginie do 50% zwierząt, przy intensywnym leczeniu powrót do zdrowia jest możliwy nawet u 90% psów.

Autor: lek. wet. Maja Ingarden

Chcesz być na bieżąco informowany o nowych artykułach na blogu klinicznym? Śledź nas na facebook’owym fanpage!