Giardioza jest chorobą wywołaną przez pierwotniaka Giardia intestinalis. Występuje nie tylko u większości zwierząt domowych, ale też często u ludzi.
Przebieg kliniczny
- U większości zarażonych zwierząt nie ma żadnych objawów choroby. Jednak należy pamiętać, że takie zwierzęta mogą aktywnie wydalać oocyty lamblii, stając się źródłem choroby dla innych zwierząt i ludzi!
- Objawy kliniczne dotyczą najczęściej zwierząt młodych, osłabionych oraz leczonych kortykosteroidami. Najczęściej zauważanym objawem jest przejściowa, nawracająca biegunka. Przy dużej inwazji biegunka może być ostra i/lub tłuszczowa, zwierzę chudnie i może gorączkować.
Giardioza – rozpoznanie
- Mikroskopowe badania kału. Wykonywane jest przez lekarza weterynarii lub analityka. Najlepiej badać próbki kału z 3-5 kolejnych dni. W badaniu mikroskopowym szuka się charakterystycznych trofozoitów i oocyt.
UWAGA! Dodatni wynik badania mikroskopowego kału jest potwierdzeniem choroby. Wynik ujemny nie wyklucza jej!
- Testy wykrywające antygeny Giardia w kale. Jest to łatwa i szybka metoda badania w kierunku giardiozy. Badanie można wykonać z kału świeżego, zamrożonego lub przechowywanego przez kilka dni w temperaturze 2-7°C. Wyniki uzyskuje się w ciągu 10 minut od dostarczenia próbki!
Giardioza – leczenie
- Najczęściej stosowane leki to fenbendazol i metronidazol. Fenbendazol należy podawać u psów przez 3 kolejne dni, u kotów przez 5 kolejnych dni. Terapia metronidazolem trwa 5-7 dni.
- Dezynfekcja środowiska: czwartorzędowe pochodne amoniaku.
- W niektórych krajach są dostępne szczepionki przeciwko lambliozie, jednak zasadność jej stosowania budzi duże kontrowersje.
Autor: lek. wet. Maja Ingarden
Chcesz być na bieżąco informowany o nowych artykułach na blogu klinicznym? Śledź nas na facebook’owym fanpage!