Przyczyny

• utrata wapnia z mlekiem
• niedobory w karmie w czasie laktacji
• nadmierna podaż wapnia w czasie ciąży

Objawy

Pierwsze objawy najczęściej pojawiają się ok. 2-3 tygodnia po porodzie. Suka przestaje zajmować się szczeniętami, dyszy, ma problemy z chodzeniem i jest niespokojna. Czasem może wystąpić też świąd części twarzowej. Po kilku minutach lub godzinach pojawiają się drżenia i tężenie mięśni, drgawki, najczęściej temperatura wewnętrzna wzrasta powyżej 40°C. Możliwe są wymioty, zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, a nawet obrzęk mózgu i śmierć.

Rozpoznanie

• wywiad (termin porodu, żywienie, wielkość miotu)
• badanie kliniczne
• poziom wapnia w surowicy (norma 9-11 mg/dl, w przypadku tężyczki poniżej 7 mg/dl)
• odpowiedź na leczenie
• badania dodatkowe – EKG, rozszerzone badania krwi

Leczenie

Podstawą leczenia jest dożylne podawanie preparatów wapniowych. Należy to zrobić jak najszybciej, zanim rozwiną się zaawansowane objawy, które mogą prowadzić nawet do śmierci suki! Po ustabilizowaniu stanu psa należy podawać wapń doustnie.

W czasie dożylnego podawania preparatów wapniowych konieczny jest monitoring suki, ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia objawów ubocznych ze strony układu sercowo-naczyniowego!

• przy nasilonych objawach konieczne jest odstawienie szczeniąt od matki na 12-24 godzin i sztuczne dokarmianie.
• w przypadku wystąpienia gorączki chłodzić sukę, nie podawać leków przeciwgorączkowych!
• kontrolne badania poziomu wapnia w surowicy – modyfikacja dawki preparatów doustnych w zależności od wyników

Zapobieganie

Podstawą profilaktyki tężyczki poporodowej jest stosowanie u suk szczennych i karmiących zbilansowanej diety. Przy karmieniu dobrej jakości karmą dodatek wapnia u suk szczennych nie jest konieczny, za to należy go stosować u suk karmiących, zwłaszcza w szczycie laktacji.

Uwaga! Zbyt duże dawki wapnia w diecie ciężarnych suk mogą być przyczyną tężyczki poporodowej u suk karmiących!